LC-oscillator met variabele L

elektuur juli/augustus 1983 A.B. Bredshaw samen met de impedantie van de LC- kring, de kollektorstroom van T1. Er is dus sowieso sprake van meekoppe- ling en zelfs van oscilleren indien de ohmse verliesweerstand bij resonantie van de LC-kring kleiner is dan de waarde van de kollektorweerstand van T1, R4. De uitgangsspanning van de oscillator, over R9, wordt bepaald door de waarde van R9, de kollektor- stroom van T1 en door de stroom door R8. Een LC-oscillator met variabele C iets nieuws? Nee, bepaald niet. Neem voor C (C3) een afstemkondensator, waarmee de oscillatorfrekwentie bin- nen een zeker frekwentiegebied is te regelen. Een LC-oscillator met variabele L iets nieuws? Ja! Hoe gaat dat in zijn werk? Op een heel bijzondere wijze, zie figuur b. Neem twee spoelen L1 en L2, waarvan de magnetische vel- den volledig samenvallen; een 100%- koppeling dus. Laat door L2 een stroom lopen die in tegenfase is met de stroom door L1 en waarvan de n • 10"; 7-36 grootte een instelbare frakti...