FM-zakradio

elektuur juli/augustus 1984 4 Dit is, voor zover ons bekend, zo on- geveer de simpelste FM-ontvanger die er te maken valt. Eentje die het bovendien ook nog redelijk goed doet, ook al is de gevoeligheid nu niet direkt denderend. Zij die dit ontvangerprincipe niet ken- nen, zullen er een beetje vreemd te- gen aan staan kijken. Het gaat hier om een "synchroniseerbare oscilla- tor". Die oscillator is opgebouwd met T2 en T3 en wordt vanuit T1 met de ontvangstfrekwentie gesynchroni- seerd. T1 fungeert als breedbandige HF-voorversterker voor de FM-band. In principe zou men het ook nog zonder deze versterkertrap kunnen stellen en de antenne rechtstreeks aan C4 kunnen knopen - de gevoe- ligheid wordt dan echter een stuk minder. Goed. We hebben dus een oscillator, die met C5 afstembaar is op ca. 87 . . . 108 MHz en waarvan de fre- kwentie, als gevolg van de genoemde synchronisatie, dezelfde variaties ver- toont als het door de antenne opge- pikte zendersignaal. En, zoals we weten, ligt bi...