In het huidige halfgeleidertijdperk worden in dure hifi- en gitaarversterkers, studio-condensatormicrofoons en zelfs in studio-apparatuur steeds vaker weer elektronenbuizen gebruikt. In dit artikel wordt een zeer goede microfoon-voorversterker gepresenteerd, die qua klank zijn eigen bekoring heeft.
Microfoon-voorversterkers moeten heel kleine signalen zo ruisvrij mogelijk versterken. In principe maakt het geen verschil of als versterkend element een transistor, een opamp of een buis wordt gebruikt. De versterking van een signaal zelf kan vrijwel onbeperkt zijn, het is de signaal/ruis-afstand die de grens bepaalt. Als de ruis gelijk of groter is dan het 'werksignaal', is iedere versterking verder zinloos. Daarom moeten microfoonversterkers zo worden ontworpen dat brom, ruis en ook de vervorming zo klein mogelijk zijn. Iedere afwijking die in de microfoon-voorversterker ontstaat wordt door de erop volgende trappen verveelvoudigd.