Sensoren voor de mens

Polymeer-elektronica voor chemische sensoren is een nieuw werkterrein dat zich stormachtiger ontwikkelt dan verwacht. Tot de eerste resultaten behoren nanotechnologische sensoren die scheikundige verbindingen, zoals TNT met ongelooflijk hoge gevoeligheid kunnen detecteren.
Eén van de voordrachten op de onlangs gehouden tiende ontwikkelings- en onderzoeksconferentie van het MIT (Massachusetts Institute of Technology) had als thema 'Polymeer-elektronica voor chemische sensoren'. Hierin werd een overzicht gegeven van de vorderingen op het gebied van de kunststof-elektronica. Professor Timothy M. Swager is plaatsvervangend directeur van het 'Institute for Soldier Nanotechnologies' van het MIT. Wat wil hij bereiken?
Volgens Swager is het streven 'een sensor te ontwikkelen die bestaat uit slechts één molecuul'. Natuurlijk is deze doelstelling erg hoog gegrepen en zal ze niet binnen afzienbare tijd worden verwezenlijkt. Of toch wel? Vele stoffen, zoals ook stikstofmonoxide (NO), zijn relatief makkelijk met polymeersensoren te detecteren. NO is een kleurloos en giftig gas dat de geleidbaarheid van een polymeer verhoogt. Met een goede sensor is een concentratie van slechts enkele nanogrammen al te meten. Natuurlijk kunnen complexere polymeersensoren ook complexere verbindingen detecteren.