Vechten tegen e-afval

Met twee scherpe zwaarden trekt de EG ten strijde tegen giftig elektronisch afval. We gaan hier in op de gevolgen van 'RoHS' en 'AEEA' voor fabrikanten, handelaren en consumenten.
Alle elektrische apparaten – of het nu een wasmachine is, een PC of een elektrische tandenborstel – worden uiteindelijk een keer afgedankt. In Nederland hebben producenten en importeurs al in 1999 een systeem opgezet waarbij door middel van een zogenaamde verwijderingsbijdrage wordt betaald voor een landelijk opgezet inzamel- en verwerkingssyteem voor afgedankte elektr(on)ische apparatuur. De stichting NVMP [1] beheert dit en zorgt tevens voor de uitvoering. Maar in diverse andere landen komt deze apparatuur nog steeds gewoon terecht bij het huisvuil of grof vuil. Dit levert een geweldige belasting op voor ons milieu: er wordt geschat dat de hoeveelheid elektronisch afval drie maal zo snel groeit als het overige restvuil. Ga zelf maar eens na hoeveel pc’s, harddisks of printers u in uw leven al heeft versleten! Voor alle EG-lidstaten gezamenlijk wordt de hoveelheid elektronica-afval voor dit jaar op meer dan 6 miljoen ton geschat. Daarbij bevatten veel elektrische apparaten schadelijke stoffen zoals lood, kwik of cadmium.