LCD’s zijn in. Overal zit tegenwoordig wel een displaytje in. Leuk, want dat kunnen we natuurlijk ook ergens anders voor gebruiken. Nu hebben we wel een probleem als het LCD'tje geen ingebouwde controller heeft. Voor zelfbouw zijn de controllers veel te klein (SMD’s met veel te veel pootjes), of ze zijn niet te krijgen. Maar met wat nadenken kunnen we het ook wel zelf oplossen.
Wie vaak met LCD’s en microcontrollers werkt, herkent het vast wel: je ziet een prachtig grafisch LCD uit bijvoorbeeld een kopieermachine of spelcomputer, dat je voor een eigen project wilt gebruiken. Je gaat op zoek naar de pen-layout om hem aan je PC of microcontroller te hangen, maar dan blijkt dat de interface bestaat uit een Hsync, Vsync en 4 of 8 datalijnen. Dat betekent dat het LCD controller-loos is. Om er toch iets op te krijgen, zal het complete beeld minimaal 50 keer per seconde gestuurd moeten worden. Voor industriële toepassingen is dat niet zo’n ramp: LCD-controllers zijn niet duur en bij de groothandel redelijk goed te krijgen. Voor de elektronica-hobbyist kunnen ze echter een probleem vormen. Als er al aan te komen is, zijn de controller-IC’s meestal alleen verkrijgbaar in een heel klein SMD-formaat. Gelukkig kunnen we dankzij de moderne techniek ook zelf een rudimentaire LCD-controller maken met beter verkrijgbare onderdelen.