Als remote-sensing met videocamera, infrarood of ultrasoon geen uitkomst biedt, kunnen we nog altijd grijpen naar ‘primitieve’ tastsensoren. Ze werken op dezelfde manier als de snorharen van een kat: Ze geven informatie over de omgeving op korte afstand. Als zo'n snorhaar aangeraakt wordt, weet de robot dat er daar ‘iets’ is.
Met stalen gitaarsnaren zijn gevoelige en stabiele sensoren te realiseren, omdat dit zeer buigzaam, geleidend materiaal is. De werking is de eenvoud ten top. De snaar loopt door een metalen buisje. Als de draad iets raakt, wordt hij verbogen en komt hij in contact met het buisje. De gevoeligheid van deze sensor wordt vooral bepaald door de mechanische eigenschappen van de snaar.
Zelfbouw van zulke sensoren is zelfs vo...
Discussie (0 opmerking(en))