In mei, na precies tien jaar in een gehuurd zestiende-eeuws minikasteel, verhuist de hoofdvestiging van Elektor naar Aken (Duitsland). Aan de personeelsleden is gevraagd om zo min mogelijk bagage mee te nemen. Dit betekent dat de ‘puinhoop’ die zich in de afgelopen jaren in, op, rondom en onder de huidige werkplek heeft verzameld niet door de verhuizers zal worden meegenomen. Jawohl, de nieuwe kantoren moeten vanaf het begin opgeruimd en netjes blijven. Voor de niet-technische staf van Elektor zal deze verhuizing een fluitje van een cent zijn, omdat zij ‘in laptops’ leven en de afstand naar Aken slechts zo’n 40 km bedraagt, waardoor de accu’s niet zullen worden uitgeput. Natuurlijk zullen deze marketing-medewerkers, webdesigners, managers en uitgevers ook een bepaalde  hoeveelheid ‘rommel’ hebben verzameld, maar die weegt vrijwel niets en bevindt zich veilig in de prullenbak van hun MacBooks en tablets.

Maar voor Elektor’s labmedewerkers, die met elektronica werken die je echt kunt voelen en ruiken, is de verhuizing (van het lab!) iets geheel anders, dat onvermijdelijk met zich meebrengt dat er dingen moeten worden weggedaan. Uit solidariteit heb ik besloten om ook wat kasten en dozen van de Retrotronica-collectie op zolder open te maken en te kijken van welke dingen ik afscheid zou kunnen nemen. Het eerste wat ik vond was een bananendoos volgepakt met kabels en pluggen die waarschijnlijk uit de jaren 1980 en 1990 afkomstig zijn. Deze heb ik ooit van een gepensioneerde radioreparateur gekregen, en ik verbaas mij over de inventiviteit waarmee hij zijn eigen x-naar-y adapterkabels (en zelfs pluggen) creëerde om de grote hoeveelheid standaarden aan te kunnen die er waren toen hij een goedlopende zaak had. 

Met excuses aan de Instagram-generatie geef ik hier een (niet volledige) opsomming van hetgeen ik bij het willekeurig trekken aan pluggen en kabeleinden in de doos vond: RCA naar 3- of 5-voudig DIN, zowel mannelijk als vrouwelijk; 3,5 mm naar 6,3 mm voor hoofdtelefoons; SCART 1-op-1; SCART met aparte RCA-audiokabel; SCART naar BNC; Mini-DIN-video (mannelijk/vrouwelijk); BNC naar TV-coaxconnector (mannelijk/vrouwelijk), 9-pens RS-232 naar 25-pens RS-232; DTR/RX/TX kruiselings verbonden (waar was dat ook alweer voor?) en 1-op-1 (mannelijk en vrouwelijk) (kort, lang en erg lang); 25-aderige Centronix-kabels, met aangegoten en gemodificeerde connectors, VGA naar RGB op afzonderlijke BNC’s; 3- en 2-aderige netspanningskabels; baluns (lintkabel naar coax); BNC naar SO239/PL/UHF, enzovoorts. Allemaal vrij nutteloos, tenzij u van plan bent om een 2716 te programmeren, antieke A/V-apparaten zoals videorecorders te repareren, of het ultieme naslagwerk over de Slag Der Elektronische Standaarden te schrijven. 

De meeste kabels die ik weer in de doos heb gedaan hebben betrekking op slechts twee gebieden: (1) audio/video; (2) pc’s. Twee gebieden die door draadloze communicatie en miniaturisatie lijken te zijn overgenomen vanwege het feit dat klanten een algemene afkeer hebben van alles wat met kabels en connectors te maken heeft. Maar kabels en connectors zijn nog niet helemaal verdwenen, en we maken nog steeds gebruik van USB, netsnoer, 3,5 mm hoofdtelefoonplug en HDMI, om er maar een paar te noemen. Dus over vijf jaar heb ik weer een doos vol. 

Hoewel ze er nu groot en onhandig uitzien waren deze oude kabels en hun in onbruik geraakte standaarden een belangrijke bron voor artikelen in Elektor en andere elektronicatijdschriften. Geef een technicus een ‘standaard’ en hij zal deze hacken, wijzigen en aanpassen om aan zijn eisen te voldoen. Inventiviteit voert de boventoon ‘zolang de draden toegankelijk zijn’, en het is precies dit laatste dat met name door de opmars van de draadloze communicatie snel lijkt te verdwijnen. 

Ik ben benieuwd hoe het u is vergaan bij de overgang van [de soldeerverbindingen en de oscilloscoop] naar [de gesloten communicatiesystemen]. Voelde u zich teleurgesteld, of juist uitgedaagd? Hebt u een Antieke Kabeldoos (wees eerlijk...)? Sluit dan uw signaalleiding aan en druk op de knop ‘Voeg reactie toe’ hieronder.