De metaaldetector CS400 van Velleman is het topmodel uit een serie van vier apparaten. Toen ik de kans kreeg om hem uit te proberen, greep ik die met beide handen aan. Ik woon tenslotte vlakbij een oude kasteelruïne. Let op: dit ding is echt heel gevoelig!

Ik was echt heel nieuwsgierig wat me te wachten zou staan, toen de postbode aanbelde. Het eerste wat ik zag, was een vrij groot en gezien de afmeting toch vrij licht pakket. Binnenin vond ik een zorgvuldig verpakte witte doos met daarin de eigenlijke inhoud. En zo hoort het ook, iedereen wil immers dat zijn apparaat veilig aankomt.

 
In de buitenste verpakking vond ik deze witte doos met de onderdelen van de metaaldetector.

Eigenlijk had ik een nog grotere doos verwacht, maar natuurlijk: "Zo’n apparaat moet natuurlijk in elkaar gestoken of geschroefd worden", dacht ik. En zo was het ook, zoals blijkt uit de uitgepakte inhoud van de witte kartonnen doos. "Wat leuk", dacht ik, "het is een kant-en-klaar apparaat, maar er valt toch nog iets te schroeven en in elkaar te zetten".

De opbouw

 
De inhoud van de witte kartonnen doos (de schroeven zijn hier niet afgebeeld).

Linksboven zien we een CD-ROM met de gebruiksaanwijzing en dergelijke erop. Verbazend, dat zoiets nog bestaat! Eigenlijk zou in dit tijdperk van laptops zonder optische drive en de overal beschikbare smartphones een briefje met een URL en QR-code volstaan. En dat zou ook handig zijn voor de gebruikers. Hier is de link naar de handleiding, die zoals gebruikelijk meertalig is uitgevoerd in het Engels, Nederlands, Frans, Spaans, Duits, Pools en Portugees. Wie zich over dat laatste verbaast: niet alleen in Portugal zijn schatten te vinden, maar juist ook in Zuid-Amerika, en naast de wijd verbreide Spaanse taal spreekt men in Brazilië dezelfde taal als de mensen in het uiterste zuidwesten van Europa, waar alle kurken van wijnflessen vandaan komen.

 
Links heb ik de armsteun verkeerd-om in het apparaat gestoken.
Rechts heb ik dat gecorrigeerd.
Van boven naar beneden volgt dan de stang tussen het eigenlijke apparaat en de detectiespoel links onderaan. Rechts onderaan zit het handvat met de armsteun, die het zoeken veel comfortabeler maakt. De kabel van de detectiespoel naar de elektronica is vast verbonden met de spoel en hoeft alleen maar bovenaan in het apparaat gestoken te worden. Hij kan ook met schroeven worden vastgezet. Logisch, want bij de spoel moeten natuurlijk geen metalen onderdelen zitten.

Het in elkaar zetten is vrij eenvoudig. Wie geen twee linker handen heeft, heeft er niet eens een handleiding bij nodig, want het is bijna niet mogelijk om iets verkeerd te doen, behalve bij het vastzetten van het handvat. Dus let even op en doe dat niet verkeerd-om. Zoals u ziet in de afbeelding ben ik hier strikt volgens de Wet van Murphy te werk gegaan ;-)