Terwijl bij een zandloper siliciumdioxide (SiO2) in de vorm van fijn kwartszand naar beneden sijpelt, is deze elektronische versie slechts uitgerust met een klein trillend siliciumplaatje. Verder zit er natuurlijk nog wat silicium in de PIC-microcontroller en de transistors. In plaats van de zandkorrels lopen hier lichtpunten van boven naar beneden.
Deze lichtpunten hebben geen silicium gemeenschappelijk met een normale zandloper. De chips van de toegepaste LED’s bevatten namelijk van alles en nog wat (voornamelijk gallium-arsenide), maar geen silicium. Afgezien hiervan overigens, kun je je afvragen waar een elektronische zandloper eigenlijk goed voor is...
Nou, dit project is een ideaal voorbeeld voor het programmeren en toepassen van PIC-microcontrollers. Aan de hand van de listing (te downloaden op de website van Elektuur) kan het verloop van het programma worden nagegaan. Ook kunnen de parameters die in de code worden ingesteld, naar behoefte worden aangepast.
Bovendien kan deze elektronische zandloper ook nog nuttig worden gebruikt, namelijk als eierwekker. Vergeleken met een normale zandloper heeft deze schakeling minstens drie voordelen: de tijd is instelbaar, na het verstrijken van de tijd klinkt er een signaal en het geheel ziet er goed uit. Een dergelijke elektronische zandloper staat natuurlijk ook veel beter in het huishouden van de moderne elektronicus. Een een ander niet onbelangrijk punt: Niet iedereen heeft zo’n ding, het is immers niet kant-en-klaar te koop.