We noemen het tegenwoordig vaak computerspelletjes, maar van origine zijn het eigenlijk videogames, klassiekers zoals Pong en Pacman. Het concept van deze spelletjes is al tamelijk oud: begin 50-er jaren werd de videogame bedacht.
In dit artikel geven we zo’n ouderwets videospel een modern (computer-) jasje.
Je zou haast vergeten dat de eerste elektronische spellen op een TV werden gespeeld. En bijna was het zelfs niet eens zo ver gekomen. In 1951 bedacht TV-technicus Ralph Baer dat het wel aardig zou zijn om de televisie te gebruiken als beeldscherm bij een elektronisch spel. Zijn baas zag echter niets in deze toepassing en het idee ging de prullenbak in. Maar jaren later begon het toch weer te kriebelen: Baer begon in 1966 met het bouwen van zijn eerste prototypen. De videogame was geboren.
Dan het spelletje waar het hier over gaat: Atari’s Pong. Ook dit spel is een afgeleide van een van de originele ideeën van Baer. In 1974 werd begonnen met het ontwerpen van de eerste versies voor thuis. In tegenstelling tot andere fabrikanten deed Atari een gouden greep: er werd voor Pongeen zogenaamd ‘application specific integrated circuit’ (ASIC) ontworpen. Op deze manier kon de kostprijs erg laag blijven, terwijl de functionaliteiten (o.a. digitale on-screen score, geluidseffecten) niet onder deden voor de concurrentie.