Elektuur Referentietijd-klok

In de tachtiger jaren was het ontvangen en decoderen van tijdsignalen van radiozenders zoals DCF77 nog vrij moeilijk. Toen Elektuur in februari 1987 de DCF-ontvanger publiceerde, was dat voor veel elektronici aanleiding om zelf zo'n tijdreferentie te bouwen. Vooral toen enkele maanden later dit project werd uitgebreid met de Referentietijd-klok (april/mei 1987) die de ontvangen tijd direct liet zien op een LCD, werd het ontvangen van DCF-signalen echt populair. De behuizing was van het toendertijd zeer moderne (en dure!) Verobox-type, bestaande uit twee delen van ABS. Dit type kastje werd ook al toegepast in een serie meetapparatuur die tussen 1984 en 1987 is gepubliceerd.
De Referentietijd-klok met bijbehorende DCF-ontvanger maakten gebruik van de signalen die worden uitgezonden op de langegolf (77,5 kHz) door de tijdstandaard DCF77 in Mainflingen in Duitsland. Het resultaat was zichtbaar op een LCD in de vorm van tijd (met atoomnauwkeurigheid) en datum. De schakeling was gebaseerd op de toen zeer populaire 8052AH-BASIC microcontroller van Intel.