Wie het kleine niet eert – aflevering 14 – Elektronische hondenfluit
op
Elektronische hondenfluit
idee: Elex-team
Ultrasone hondenfluitjes worden in die situaties gebruikt waar het baasje (of bazinnetje) de hond commando’s wil geven die alleen door de hond gehoord moeten worden – bijvoorbeeld voor trainingsdoeleinden.
De hier beschreven schakeling kan echter ook ‘andersom’ worden gebruikt: om agressieve niet-aangelijnde honden te verjagen – de schakeling produceert namelijk een forse geluidssterkte waar honden van dichtbij bepaald niet van houden.
De schakeling is de eenvoud zelve, zie figuur 1.
Transistoren T3 en T4 vormen samen een klassieke astabiele multivibrator (zeg maar vrijlopende oscillator) met een frequentie van (bij de hier gegeven onderdelenwaarden) ongeveer 21 kHz. Vanwege de volledig symmetrische opbouw produceert de multivibrator een keurig symmetrische blokgolf. Dioden D1 en D2 voorkomen dat de schakeling naast de gewenste ultrasone blokgolf nog een boel hoorbare ruis produceert.
De 21kHz-blokgolf wordt door twee balans-eindtrapjes (T1/T2 en T5/T6) fors versterkt, zodat daarmee de piëzo-tweeter LS1 kan worden aangestuurd.
In het oorspronkelijke ontwerp werd als tweeter een Monacor KSN1001A (of equivalent) gebruikt; wanneer u een beetje op het internet zoekt zijn voldoende ‘moderne’ exemplaren te vinden.
De schakeling is ontworpen voor voeding uit een 9V-‘blokje’. Nog een woord van waarschuwing tot slot: vanwege de grote geluidssterkte mag u deze schakeling niet dicht in de buurt van gevoelige hondenoren gebruiken – tenzij u wordt aangevallen natuurlijk.
En natuurlijk kunt u met de hier beschreven schakeling naar hartelust experimenteren – met andere onderdelenwaarden en een normale luidspreker kan er ook een fietssirene of wat dan ook mee worden gebouwd!
Discussie (5 opmerking(en))