De µTracer buizentester-kit. Deel 1: intro & uitpakken

Zoals velen van u, met een positieve instelling ten opzichte van elektronenbuizen en in het bezit van een paar honderd van deze ‘gloeiende FET’s’, vaak van onbestemd fabrikaat :-) en soms ook zonder opdruk, heb ik altijd al een echte buizentester willen hebben. Zeker, ik heb een tube checker, maar dat apparaat – een Heathkit TC-2P — doet bij de buizen niet veel meer dan een kathode-emissietest en nog wat controles op lekkende of kortgesloten roosters. En zoals ik een tijd geleden al in het betreffende Retrotronica-artikel schreef, is de TC-2P eigenlijk alleen geschikt voor een GO/NO-GO oordeel over een verdachte buis, voor de tv- en radioreparateur die snel aan een defect apparaat moet werken en de prullenbak binnen handbereik heeft.

Jarenlang zocht ik naar een echte buizentester, zoals de high-end-modellen van Neuberg, AVO, Funke of Hickok. Maar die apparaten zijn helaas niet meer te krijgen en zullen voor altijd (misschien wel terecht) in handen blijven van verzamelaars en liefhebbers. Ze zijn groot en indrukwekkend met hun vele knoppen, analoge meters, en een dik boek met buisinstellingen. Kijk eens op eBay en u zult begrijpen waarom de prijs en de zeldzaamheid van deze instrumenten mij deden besluiten om de zoektocht te staken en een moderne vervanger te zoeken. Inderdaad, een Tektronix 570 is ‘groots’, maar ook letterlijk een groot ding! 

Soms moeten we ophouden met dromen en beginnen met wensen. Dit is wat ik wil:

• de mogelijkheid om de steilheid (‘versterking’) te meten en deze als een set grafieken weer te geven, net zoals ze in de datasheets zijn te vinden;
• veilige bediening ondanks de hoge spanningen die aanwezig zijn;
• compatibel met de meest gebruikelijke buisvoeten (7-pens, octal, 9-pens noval, enzovoorts);
• de mogelijkheid om buizen te matchen wat betreft versterking;
• de mogelijkheid om microfonie-tests uit te voeren;
• de mogelijkheid om de typeaanduiding van een buis zonder opdruk te bepalen zonder deze ‘op te blazen’;
• Al mijn buizen wegdoen die op welke manier dan ook niet voldoen aan de specificaties van de fabrikant.

En dit is wat ik niet wil:

• dat de tester mij ‘go’ of ‘no-go’ meedeelt. Ik wil dit aan de hand van de weergegeven grafieken zelf bepalen;
• een logge ouderwetse gebruikersinterface met gigantische schakelaars, knoppen en wijzerplaten;
• gedoe met een microcontroller;
• een maatwerk nettransformator met een half dozijn secundaire spanningen;
• zorgen over de elektrische isolatie tussen tester en pc;
• advies van audio-fanaten over ‘de klank’ van een buis, gebaseerd op pure emotie inplaats van parasitaire en interroostercapaciteit.