Nu de Wet van Moore vijftig jaar oud is en de grenzen van het miniaturiseren bijna bereikt zijn, is verder vergroten van het rekenvermogen eigenlijk alleen nog mogelijk met massieve parallelle structuren. En dat geldt ook voor CPU’s. Maar als we meerdere processorkernen onderling verbinden via een bus, wordt de communicatie steeds lastiger als het aantal kernen toeneemt. Als we gebruik maken van een netwerk in plaats van een bus, is vooral de integriteit van de cache een probleem. Bij MIT is nu een 36-core-processor ontwikkeld, waarbij de kernen communiceren via een netwerk en hun cache actueel kunnen houden. Op het International Symposium on Computer Architecture heeft het team van Li-Shiuan Peh van MIT een CPU met 36 kernen gepresenteerd, die werkt met een soort Internet-on-a-chip. Dit interne netwerk, waar de data met een vaste pakketgrootte over wordt uitgewisseld, heeft dus last van die problemen met de coherentie van de cache: hoe moesten ze ervoor zorgen, dat de data in de ca...