Het Europese Parlement roept op tot Europese regels voor de ethische en wettelijke aspecten van robots en kunstmatige intelligentie. Is zulke regelgeving wel nodig? Deze technologieën zijn immers nog volop in ontwikkeling. Kunnen we ze niet beter de tijd geven om volwassen te worden voordat we ze onderwerpen aan wetgeving?

Het is bijna een eeuw geleden dat robots hun intrede in de wereld deden. In 1920 verschenen ze voor het eerst in het theaterstuk R.U.R (Rossum’s Universal Robots) van de Tsjechische schrijver Karel Čapek. Zijn dystopische toekomstbeeld is nu actueler dan ooit.

Vleermuizen zijn populair bij elektronici vanwege hun echolocatie doormiddel van ultrageluid. Daarnaast trekt deze nachtelijke chiroptera ook de aandacht door zijn behendige vliegbewegingen. Deze bijzondere luchtacrobatiek van de vleermuis dient als een studie-en onderzoeksmodel dat flinke technologische uitdagingen oplevert voor het ontwerp en de besturing van vliegende robots.

Het zwakke punt van robots is hun legendarische gebrek aan uitdrukkingsvermogen. Zonder een onhandige clown te zijn is Peeqo een sympathieke gelede robot die aantrekkelijk is door zijn communicatie via GIF-animaties. Hij maakt gebruik van een Raspberry Pi 3, twee Arduino’s mini, vier microfoons, een WVGA-display met 800 x 400 pixels, een camera (voor gezichtsherkenning) en een USB-poort.

Het Japanse bedrijf Hitachi heeft een cameratechnologie ontwikkeld waarmee videobeelden kunnen worden opgenomen zonder gebruik te maken van een lens. Bovendien kan de focussering worden verricht na het opslaan van het beeld. Dit is mogelijk door de toepassing van een folie die is bedrukt met een patroon van concentrische cirkels. De nieuwe technologie maakt het mogelijk om een camera lichter en dunner te maken, omdat een lens niet meer nodig is.

Je handen zijn de hele dag in beweging. Dit merk je pas goed als de functie van je hand vermindert. Studenten van de TU Delft hebben met een 3D-printer een prototype gemaakt van een ‘zachte’ robothandschoen die mogelijk de beweeglijkheid van de hand kan vergroten.

Bij een experiment aan boord van het International Space Station (ISS) heeft een kleine drone zichzelf geleerd afstanden te bepalen met maar één beeldsensor. Mensen kunnen makkelijk met één oog afstanden schatten, maar het is niet duidelijk hoe wij dit leren en ook niet hoe robots dit kunnen leren. Er bestaat geen wiskundig kader om afstanden tot objecten te bepalen uit slechts één beeld als je dat object niet eerder hebt waargenomen.

De zomer is een goed seizoen om insecten en andere beestjes te observeren en hun doorzettingsvermogen, vindingrijkheid, snelheid en precisie te bewonderen. Neem bijvoorbeeld de duizendpoot die ervandoor gaat als u een steen optilt... Deze is erg snel, ja zelfs zo snel dat u misschien nooit de tijd hebt gehad om u af te vragen of die snelheid verband houdt met zijn grote aantal pootjes.

Voor robots is pijn een onbekend begrip. Dit is een groot voordeel in het sterk toenemende aantal situaties waarin ze als vervanger voor de mens worden ingezet. Het kan echter ook een groot nadeel zijn als de robot wordt blootgesteld aan gevaren die hem kunnen beschadigen en waarbij hij, omdat hij niets voelt, door ‘roekeloos gedrag’ buiten werking wordt gesteld.

Onderzoekers van Harvard University (USA) hebben microrobots ontwikkeld die niet alleen kunnen vliegen, maar ook kunnen landen tijdens hun vlucht om op die manier energie te besparen - net zoals echte insecten dat doen. De naam van de vliegende robotjes: RoboBees.