De zon stond hoog boven de horizon. Het was snikheet en de warme zwoele lucht kringelde boven het tarmac terwijl vliegtuigen af en aan taxieden. Zichtbaar vermoeid en met een glazige blik staarde Andrew vanuit het raam van de business lounge naar het drukke tafereel terwijl hij het zweet dat op zijn voorhoofd parelde wegveegde. Toen hij de papieren zakdoekjes weer in zijn heuptas wilde opbergen kruiste zijn blik onwillekeurig een Japanse zakenman die enkele meters verder plaats had genomen. Rechts naast zijn fauteuil stonden twee enorme koffers op het vaste tapijt en de man leek in een verhitte discussie verwikkeld met zijn horloge. Gebiologeerd bleef Andrew de man aanstaren en toen deze het gesprek beëindigde en aanstalten maakte om op te staan besloot hij, verbouwereerd en nieuwsgierig als hij was, om de man aan te spreken.