Wist u dat de elektronica niet zou zijn, waar ze vandaag de dag is, zonder een techniek die al 500.000 jaar geleden is ontwikkeld? En dan heb ik het niet over de uitvinding van silicium, want dat bestaat al langer, een paar miljard jaar of zo. Ik heb het over graveren: “de techniek om een ontwerp op een harde, meestal platte oppervlakte aan te brengen door er groeven in te maken”. (Met dank aan Wikipedia.)

Gedrukte bedradingen, of printen, kunnen worden gemaakt met verschillende graveertechnieken, chemisch, mechanisch of optisch en geïntegreerde schakelingen zijn plakken silicium gegraveerd.

Druktechniek, een meer dan 2.000 jaar oude uitvinding, is ook heel belangrijk gebleken voor de elektronica-industrie. Ten eerste had u anders dit fijne stuk van proza niet kunnen lezen, maar ten tweede berust de fabricage van printplaten op druktechniek. De ‘P’ in PCB is tegenwoordig extra interessant, omdat er printers zijn ontwikkeld waarmee printen zijn te produceren zonder graveerwerk, maar gewoon door geleidende inkt op een harde, meestal vlakke ondergrond te spuiten.

Er wordt ook gewerkt aan printers die complete elektronische schakelingen kunnen afdrukken in plaats van alleen maar printplaten. Er wordt gewerkt aan het rechtstreeks printen van een eenvoudige 4-bits microcontroller op karton. Het doel is intelligente verpakkingen te maken, of slimme kleding, of andere slimme gadgets. Tegenwoordig vraagt men zich af, waarom je een 4-bits processor zou willen hebben, maar in 1971, toen Intel begon met haar 4-bit 4004-processor, was het een omwenteling die zelfs werd ingezet in de militaire luchtvaart.

Wat zou u liever hebben in uw thuislab? Een printer die printen afdrukt die u zelf moet bestukken? Of een printer die volledig functionele schakelingen produceert? Misschien moeten we de PCB-printer gewoon overslaan en ons meteen concentreren op de elektronica-printer?