In-vitro fertilisatie is een onderwerp dat aan het eind van de vorige eeuw vaak in het nieuws was, maar de injectie van een zaadcel in het cytoplasma van een eicel met behulp van een pipet heeft al lang niet meer voor krantenkoppen gezorgd. De aankondiging van een nieuwe door een Duits team ontwikkelde techniek zorgde echter onlangs voor opwinding. Deze keer gaat het om een  soort robot-zwemhulp die het werk doet.
Robots, we komen ze hier in overvloed tegen, klein, groot, serieus, lachwekkend, maar wat nog ontbrak was een robot voor luie zaadcellen. Een grap? Helemaal niet. Het gaat om een serieus project in Dresden, dat is bedoeld om zaadcellen te helpen die zelf niet in staat zijn om een eicel te bevruchten. Deze gangmaker-robot heeft de vorm van een spiraalvormig lint dat op afstand door een magnetisch veld wordt bestuurd. De 3D-geprinte microscopisch kleine spiraal kiest positie achter de zaadcel, rolt zich om zijn staart en duwt zijn slachtoffer zonder pardon naar de eicel toe. 
 

Volgens deze beelden is het experiment met succes uitgevoerd in een Petrischaal. Er is echter nog een lange en geduldige weg van onderzoek te gaan voordat deze resultaten kunnen worden verkregen in omgevingen die beter geschikt zijn voor het voortplantingsproces. 

Zoals alle onderzoeken van deze soort roept ook dit onderzoek ethische vragen op, maar de ervaring leert dat dit ongeacht of we het goed, slecht of ethish wel of niet verantwoord vinden, op een zeker moment ergens zal worden uitgevoerd.