De zon op aarde: Goede voortgang bij Wendelstein 7-X
14 december 2016
op
op

Iets meer dan een jaar geleden is in Duitsland de experimentele kernfusiereactor Wendelstein 7-X in Greifswald in gebruik genomen. En nu zijn er de eerste gegevens, waaruit blijkt dat het opgewekte magneetveld goed genoeg zal zijn om de nucleaire reacties in de hand te houden, want is het veel nauwkeuriger dan verwacht. Er is dan ook goede hoop, dat deze installatie voor het eerst netto meer energie kan opwekken dan erin moet worden gestoken.
De research aan de Fusiereactor Wendelstein 7-X, die wordt uitgevoerd onder leiding van het Max-Planck-Instituut voor Plasmafysica, is weliswaar nog lang niet afgesloten, maar de eerste echte operationele gegevens doen verwachten, dat men met deze kernfusiereactor voor het eerst echt op aarde energie zal kunnen produceren uit het „vuur van de zon“. De metingen tonen namelijk aan dat het magneetveld uiterst nauwkeurig is, met een afwijking van maar 10 ppm. Bij de metingen werd een dunne elektronenstraal in de vacuüm gemaakte plasmaruimte geleid, die langs een veldlijn in cirkelvormige banen door deze ruimte bewoog. Als de elektronenstraal de fluorescerende staaf treft, licht die op bepaalde plaatsen op. Door de staaf door de ruimte te bewegen en de beelden vast te leggen met een camera, kunnen we zo stap voor stap de structuur van het magnetische veld zichtbaar maken.
De research aan de Fusiereactor Wendelstein 7-X, die wordt uitgevoerd onder leiding van het Max-Planck-Instituut voor Plasmafysica, is weliswaar nog lang niet afgesloten, maar de eerste echte operationele gegevens doen verwachten, dat men met deze kernfusiereactor voor het eerst echt op aarde energie zal kunnen produceren uit het „vuur van de zon“. De metingen tonen namelijk aan dat het magneetveld uiterst nauwkeurig is, met een afwijking van maar 10 ppm. Bij de metingen werd een dunne elektronenstraal in de vacuüm gemaakte plasmaruimte geleid, die langs een veldlijn in cirkelvormige banen door deze ruimte bewoog. Als de elektronenstraal de fluorescerende staaf treft, licht die op bepaalde plaatsen op. Door de staaf door de ruimte te bewegen en de beelden vast te leggen met een camera, kunnen we zo stap voor stap de structuur van het magnetische veld zichtbaar maken.
Read full article
Hide full article
Discussie (1 opmerking(en))
E.P.M. Verpaalen 8 jaar geleden
Aan de andere kant blijf ik ook zeuren over wat best schone(re) en veilige(r) kernenergie is of kan worden, maar steeds met de keerzijde van die verdomde omzetting naar stroom.
Ook de meest zuunig opererende kolencentrale komt nu niet boven de ca. zestig procent rendement uit, wat dus 40% restwarmte met zich meebrengt. Hoe inventief je daar ook groot- en kleinschalig mee omgaat, het blijft warmte die uiteindelijk in onze atmosfeer terecht komt. Of zijn we straks zo slim dat we dit warmte overschot putdiep de bodem in pompen, hopend dat die voorlopig niet naar boven komt - onder het tapijt vegen noem ik dat.
Toch maar blijven hopen dat hernieuwbare energie (zon, wind vooral) de boventoon gaan voeren? Dan moet er m.i. wel heftig veel veranderen in opwekking t/m distributie want met name windmolens (ook de meest geavanceerde) zijn eigenlijk van het jaar nul.