Massaproductie van structuren met een diameter van hoogstens drie nanometer is niet haalbaar, claimt professor Mike Kelly van het Centre for Advanced Photonics and Electronics van de universiteit van het Engelse Cambridge in het blad Nanotechnology. De huidige top-down aanpak waarbij steeds kleinere structuren uit een groter geheel gemaakt worden, zijn hier niet toe in staat. De alternatieve aanpak, bottom-up, waarbij de kleinste structuren ontstaan door ze uit losse atomen of moleculen te assembleren, is nog te onvoorspelbaar als middel voor massaproductie.

 

Het algemene doel bij het marktrijp maken van nanotechnologie is de ontwikkeling van een goedkope, reproduceerbare methode voor massaproductie. De kwaliteit en eigenschappen van het product mogen hier echter niet onder lijden. Bij de productie van array ‘s met structuren kleiner dan 3 nanometer is dit niet mogelijk

 

Kelly toont zijn gelijk aan met een statistische analyse van de productie van nanopilaren. Deze structuren worden vaak genoemd als onderdeel van sensoren en displays. Bij massaproductie van nanopilaren ontstaat grote variatie in de afmetingen van de pilaren met als gevolg dat ze niet optimaal functioneren.

De hoogleraar stelt daarom vraagtekens bij de miljarden die jaarlijks in de ontwikkeling van nanotechnologie gestoken worden in de hoop dat deze nieuwste technieken uit het laboratorium de overstap naar massaproductie kunnen maken. De hoogleraar hoopt dat iemand zijn berekeningen kan weerleggen zodat wetenschappers ongestoord verder kunnen gaan met hun nanotechnologisch onderzoek. Zolang dit niet het geval is roept hij op om meer tijd te investeren in onderzoek naar technieken en structuren die wel massaproduceerbaar zijn.

 

Meer info:
http://iopscience.iop.org/0957-4484/22/24/245303

 

Tekst: Patrick Marx