Bij deze experimentele behandeling van visuele beperkingen worden zenuwcellen direct met elektrische implantaten gestimuleerd. Een in een bril geïntegreerde camera zendt (draadloos) beelden naar een hersenimplantaat dat uit 11 kleine ‘dakpannen’ bestaat die de visuele cortex met minuscule elektroden stimuleren. Iedere elektrode genereert een signaal dat de gebruiker als een lichtpunt waarneemt. De elektroden vormen samen een beeld van 500 ‘pixels’ waarmee (bijna) blinde mensen een (rudimentaire) afbeelding van gezichten en voorwerpen kunnen ‘zien’.

Deze behandeling zou ook kunnen worden toegepast bij achteruitgang van het gezichtsvermogen door ouderdom of glaucoom waardoor de patiënt gedeeltelijk of volledig blind wordt. Binnenkort starten klinische proeven met vrijwilligers waarbij het implantaat direct op het oppervlak van de visuele cortex wordt geplaatst. Het bijzondere aan dit apparaat, dat werd ontworpen door de Monash Universiteit (Melbourne, Australië), is dat de ogen bij deze directe stimulering van de cortex in het geheel geen rol spelen.